EVERGREEN ON TOUR

Na een maandenlange voorbereiding was het eindelijk zover.  Tijdens het paasweekend zijn de meiden en jongens C1 elftallen naar Engeland geweest  om daar een potje te hockeyen  in en tegen Marlow. Het is ondertussen een traditie geworden die ooit begonnen is in de jaren zeventig.  Toen der tijd speelde men nog op echt gras en sliep men bij gastgezinnen.  Tegenwoordig spelen de kinderen op een waterveld van Olympische kwaliteit en voldoet het onderkomen aan ieders wensen. Op goede vrijdag gingen we heel vroeg op weg. We werden uitgezwaaid door vele familieleden en  vrienden. In de bus werden de nieuwe sweaters van een van onze sponsoren Van Zanden Orthodontie uitgedeeld en deze werden vanzelfsprekend tijdens het weekend gedragen. Na een voorspoedige reis via Calais kwamen we vroeg in de middag aan bij Bisham Abbey. Daar werden we hartelijk ontvangen door onze gastvrouw.  De kamers werden ingedeeld en met behulp van hier en daar een extra bed waren al snel alle kinderwensen vervuld. Onder protest werden de begeleiders op tactische plekken ingedeeld opdat zij ook laat in de avond een oogje in het zeil konden houden. Dit bleek geen overbodige maatregel!  Tijdens de gezamenlijke training laat in de middag konden de jongens en meiden hun opgespaarde energie kwijt op het hockeyveld. Dit hockeyveld is speciaal door de Engelse hockeybond aangelegd om de nationale dames en heren ploeg te laten trainen, met het oog op de Olympische spelen volgend jaar.  Voor een bescheiden club als Evergreen die gewend is op kunstgras met zand te spelen is dat niet alleen een hele eer maar bovenal  een fantastische ervaring.  Op zaterdag werden er onderlinge partijtjes gespeeld en kon men elkaars sterkte inschatten. Ook de coach en trainers van de jongens zagen wel kansen dit jaar.  Doordat het in Engeland eveneens uitzonderlijk mooi weer was,  werd er  volop genoten van de zon en moest het nodige extra vocht worden ingenomen.  De catering van onze Engelse vrienden was super.  Elke dag waren er vele dames in de weer om ons van allerlei lekkers te voorzien. Dit heeft mede bijgedragen aan de super sfeer die er het gehele weekend heerste. De zondag stond in het teken van de wedstrijden, met als inzet de wisseltrofee.  Het spreekt voor zich dat een ieder op zaterdagavond vroeg naar haar of zijn mandje is gegaan. Dat is nu eenmaal de gewoonte toch?  Goed, zondagmorgen fris en fruitig aan de ontbijttafel.  Lekker Engels ontbijtje, goed voor de calorieen.  De meiden beten de spits af. Vlak voor de wedstrijd kwam een van de meisjes ongelukkig ten val en kon helaas niet meedoen. Ze ging voor de zekerheid nog even naar het ziekenhuis. Daar bleek gelukkig al snel dat alles in orde was. Ze had alleen nog last van hoofdpijn.   Terug naar de wedstrijd. Naar goed gebruik kwamen de teams (onze captain met evergreen vlag) gezamenlijk het veld op en werden de medailles – vooraf -  overhandigd.  Ieder jaar wordt dit als zeer positief ervaren.  De wedstrijd was eigenlijk geen wedstrijd. De meiden walsten er werkelijk overheen.  Onze keepster moest slechts 1 keer in actie komen en ook voor de verdediging was het een makkelijke pot.  Voorin werd er naar harte lust gecombineerd en gescoord. Met een scherper vizier hadden het dubbele cijfers kunnen worden, maar ja je bent te gast dus werd het “slechts”0-9. Prima gedaan! Misschien ietwat arrogant maar we hadden niets anders verwacht. Nu de jongens nog… Dat zou weleens andere koek kunnen worden.  De meiden gingen zich (snel) opfrissen om daarna de jongens aan te moedigen.  Om deze wedstrijd in het juiste perspectief te plaatsen moet U weten dat Evergreen jongens voor het laatst in 1986 hadden gewonnen. Met meer dan gewone spanning op en rond het veld begon de wedstrijd. Al snel bleek dat dit een historische dag zou kunnen worden.  En dat werd het, een dubbelslag nog wel.  De wedstrijd was een typische bekerwedstrijd;  vol emotie, fraaie (gemiste) kansen, werklust, mooie doelpunten, foute passes, gave reddingen met als beloning een klinkende overwinning 2 – 5. Na het laatste fluitsignaal werd er uitgelaten gefeest en genoten.  Veel tijd was er echter niet omdat we nog een tour naar Londen gepland hadden. Voordat we wederom van een prima lunch konden genieten vond de prijsuitreiking plaats.  De captains van beide teams werden na vriendelijke woorden van onze gastvrouw naar voren geroepen en onder een daverend applaus werden de hoofdprijzen uitgereikt, en vol trots in ontvangst genomen.  OK, nu snel verzamelen (2 uur stipt) en naar Londen. Halverwege bleek dat, ondanks de gebruikelijke telling, 2 jongens nog op het hockey complex waren.  Dat werd snel opgelost;  onze gastvrouw regelde een taxi en met slechts 15 minuten vertraging werden zij – vrij relaxed - op Marble Arch afgezet. De dames gingen shoppen, de heren cultuur snuiven. Er bleek toen al een enorme drukte te zijn op en rond Buckingham Palace.  ’s Avonds werd er weer het nodige gedold en gelachen en ging iedereen bijtijds (?) naar hun mandje.  De terugreis verliep eveneens zeer vlotjes, ondanks een korte file in Belgie, en moe maar voldaan arriveerden we rond 7 uur bij Evergreen.  Iedereen heeft volop genoten van dit fantastische paasweekend en we wensen toekomstige Engelandvaarders net zoveel plezier bij deze traditie . Last but not least, onze dank gaat uit naar onze sponsoren zonder wie dit evenement niet mogelijk zou zijn geweest: Trefzeker, Warnaar, Van Zanden en Zonwering Westland.