INTERVIEW MET DIPIKA MURTY KEEPSTER DAMES1
16-10-2012
In gesprek met ……..Dipika Murty keepster van Dames 1 (interview door Tamara Kampinga – Rietdijk [email protected])
Ik ontmoet Dipika Murty tijdens een typische regenachtige middag in het clubhuis van Evergreen. Gekleed in sportkleding, want straks zal zij ook de training van Fithockey bijwonen. Ik zeg ook want Dipika is momenteel veel te vinden bij Evergreen. Zij is niet alleen de tijdelijke keepster van Dames 1 maar ook verzorgt zij de trainingen van de meisjes C2. En is zij coach van de jongens B1. Daarnaast geeft zij keeperstrainingen en loopt zij mee tijdens de trainingen van de jeugd. Een drukke dame dus. Een pure aanwinst voor de vereniging!
Dipika verblijft op dit moment 3 maanden in Nederland. Zij is bij Evergreen terecht gekomen naar aanleiding van een vacature op hockey.nl. Ze zeggen wel eens wat van ver komt, is bijzonder en dat is het zeker. Dipika woont normaal gesproken in India in Mumbai (Bombay), waar zij nu al ruim 11 jaar keepster is bij het National Team en al ruim 8 jaar bij Western Raiway. Dipika is begonnen met hockey toen zij 10 jaar was. Na 1 jaar hockey wist zij het al. Ik word keepster! Tijdens trainingen stond zij altijd vol bewondering te kijken naar de seniorkeepers. De passie voor keepen zat er toen al in: Duiken! Dat wilde zij ook!
Vorig seizoen was het al haar bedoeling om naar Nederland te komen. Helaas lukte dat niet en speelde zij toen in Engeland. Het is niet haar eerste keer hier in Nederland. Dit is haar vierde keer. Eerdere keren verbleef zij in Amsterdam. Zij vindt Nederland ook een geweldig land, vooral het fietsen vindt ze erg leuk. Ze had ook redenen genoeg om naar Nederland te komen, alleen de voornaamste was hockey. Op dit moment is Nederland één van de toonaangevende landen voor wat betreft hockey. Tijd om te ervaren waarin Nederland verschilt in hockey met India. Het begint al met de basisvaardigheden. In India wordt er al vroeg gefocust op individuele vaardigheden terwijl er hier meer wordt gekeken naar het teamspel. Wat ook verschilt met India en Nederland zijn de speelvelden. In India zijn er weinig tot geen kunstgrasvelden. De kinderen leren daar vaak spelen op aarde of gras. Het stoppen van een bal of een bal spelen, is alleen al een wereld van verschil.
Wat maakt iemand een goede keeper vroeg ik aan Dipika. "Mentaal moet je sterk zijn, veel discipline en niet bang voor de bal”, vertelt ze. "Een keeper moet tijdens de wedstrijd altijd goed geconcentreerd zijn en goed gefocust. En als laatste, wat ik denk het belangrijkste, is passie. Passie is de beste drive. Hockey/keepen zit in je hart. Of je klein of groot bent is niet belangrijk voor een keeper, misschien heb je als je kleiner bent beter voetenwerk maar als je langer bent zal je goed kunnen springen. Tijdens een wedstrijd kun je soms even niets te doen hebben. Maar als het moment daar is, moet je scherp zijn. Bij een veldspeler kan een "foutje” nog worden opgevangen door de andere spelers. Een keeper kan geen fouten maken. De keeperstrainingen zijn dan ook erg belangrijk”
In de 11 jaar dat zij nu keeper is bij het National Team heeft zij al veel meegemaakt. Haar leukste herinnering is er toch wel eentje uit 2006. Zij speelden tegen Korea. India had 1 goal gemaakt. Daarna was Korea heel aanvallend maar wisten niet te scoren waardoor India met 1-0 won. Soms denkt zij nog terug aan dit moment. Vooral wanneer het tijdens een wedstrijd even niet goed gaat, zij denkt dan terug aan dit moment en krijgt dan weer volop vertrouwen en kracht. Ook zijn er natuurlijk slechte herinneringen, gelukkig niet veel. Dit was ook tijdens de Olympische Spelen, ook dit keer speelden zij tegen Korea, helaas lukte het niet om te winnen en verloren zij. Doordat ze deze wedstrijden verloren, waren zij ook de plaats voor een Olympische titel kwijt.
Buiten haar drukke baan als keepster in India geeft Dipika ook nog trainingen. Wanneer ze bij haar club Western Railway is, traint zij iedereen, speelt zij elders in het land dan geeft zij alleen keeperstrainingen. Weinig tijd voor hobby’s maar dat vindt ze niet erg. Dipika is dan ook van plan dit nog lang te blijven doen. En zolang ze zich fit blijft voelen, kan dit ook.
Dipika vindt het erg leuk hier in Nederland. De mensen zijn dan ook erg aardig en gastvrij. Vooral de familie Veringmeier, waar Dipika 3 maanden verblijft. Ook probeert zij de Nederlandse taal onder de knie te krijgen, niet gemakkelijk maar met wat handen en voetenwerk kom je een heel eind. Het is voor haar een mooie ervaring om te zien hoe er bij Evergreen wordt gehockeyd. Ik vond het in ieder geval een erg leuk gesprek. Dipika bedankt!
